Skarga na Zarządzenie Prezydenta m.st. Warszawy nr 822/2024

Wobec zarządzenia Prezydenta m. st. Warszawy nr 822/2024 z dn. 8 maja 2024 r., dotyczącego wyeliminowania symboli religijnych w w urzędach i biurach miejskich

zamieszczamy link do skargi na ww. zarządzenie.

Wzór skargi na Zarządzenie Prezydenta m.st. Warszawy nr 822/2024 – pobierz

Link do strony Instytutu Ordo Iuris, który przygotował ww. wzór skargi

Zachęcamy do rozważenia w swoim sumieniu, czy jako ludzie wierzący, możemy biernie przyjmować kolejne próby ograniczania naszych praw.

Przypominamy treść Uchwały Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie poszanowania Krzyża opublikowanej w Monitorze Polskim:

Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie poszanowania Krzyża

z dnia 4 lutego 2010 r. (M.P. Nr 7, poz. 57)

W obliczu toczącej się debaty nad obecnością Krzyża w szkołach, urzędach i przestrzeni publicznej naszego Państwa, będącej reakcją na wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu z dnia 3 listopada 2009 r. (nr 30814/06) Senat Rzeczypospolitej Polskiej przypomina, co następuje:

Wspomniany wyrok odnosił się do konkretnej sytuacji prawnej – we Włoszech umieszcza się Krzyż w salach lekcyjnych na podstawie rozporządzenia ministra edukacji, a także zakazuje się eksponowania innych symboli religijnych, co w Polsce nie ma miejsca.

Krzyż, główny symbol chrześcijaństwa, które przyniosło Europie regułę poszanowania praw jednostki oraz zasady równości, wolności i tolerancji, towarzyszył Polsce we wszystkich ważnych chwilach jej dziejów. W czasach trudnych, podczas rozbiorów, wojen i okupacji Kościół Katolicki niósł pomoc potrzebującym bez względu na wyznanie i był miejscem zachowania pamięci narodowej, a Krzyż stawał się symbolem nie tylko chrześcijaństwa i jego wartości, ale też tęsknoty za wolną Ojczyzną.

W czasach komunistycznego reżimu Kościół Katolicki pod przewodnictwem Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego postawił sobie za cel zachowanie w społeczeństwie polskim wartości narodowych, za co był instytucjonalnie zwalczany przez ówczesne państwo. To właśnie dzięki Kościołowi i w nim – Polacy mogli zachować choć odrobinę wolności, czcić pamięć swoich bohaterów, obchodzić rocznice wielkich wydarzeń ze swoich dziejów, a kiedy dojrzał czas, upomnieć się pod sztandarami „Solidarności” o swoją godność, prawdę i wolność. W czarnych godzinach stanu wojennego Kościół – jak zawsze w przeszłości – szeroko otworzył swoje podwoje dla osób potrzebujących wsparcia, a także dla walczących o wolność. I nie liczyło się wyznanie, liczyła się potrzeba człowieka lub jego patriotyzm i zaangażowanie w Polską Sprawę. Krzyż, będący znakiem chrześcijaństwa, na trwałe stał się dla wszystkich Polaków, bez względu na wyznanie, symbolem powszechnie akceptowanych wartości uniwersalnych, a także dążenia do prawdy, sprawiedliwości i wolności naszej Ojczyzny.

Biorąc powyższe pod uwagę, wszelkie próby zakazania umieszczania Krzyża w szkołach, szpitalach, urzędach i przestrzeni publicznej w Polsce muszą być poczytane za godzące w naszą tradycję, pamięć i dumę narodową.

Apelujemy o zachowanie dystansu wobec wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu i o poszanowanie Krzyża.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.